هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
چراغهای مختلفی در خودرو طراحی شده است و هر یک کاربردهای متفاوتی دارد. چراغ از مهم‌ترین بخش‌های خودرو بوده و وجود آن برای ایمنی رانندگان ضروری است. هرچند در نگاه اول چراغ و نحوه کار با آن ساده به نظر می‌رسد ولی اکثر افراد نمی‌دانند از هر چراغ در چه شرایطی و چگونه استفاده کنند. بهتر است بدانید در امتحانات راهنمایی و رانندگی و همچنین در مراکز معاینه فنی خودرو، سالم بودن چراغ خودرو و آگاهی کامل از نحوه استفاده از آن بسیار مهم است. همچنین از لحاظ قانونی برای تردد با هر وسیله نقلیه موتوری باید چراغهای آن سالم باشد.
از چراغ برای روشن شدن مسیر حرکت، تشخیص اتومبیل توسط دیگران و ارسال پیام‌هایی مثل سرعت و موقعیت خودرو به سایرین استفاده میشود. این پیام‌ها برای سایر خودروها مخصوصا در هوای تاریک، خیابان‌های شلوغ و یا در سرعت بالا، اهمیت زیادی دارد. برای ایجاد نظم در حرکت ماشین‌ها در سراسر جهان، از رنگ‌های مشخص و استاندارد استفاده میشود. در ادامه به بررسی انواع چراغ خودرو و کاربرد هریک می‌پردازیم.
سیستم روشنایی خودرو شامل چراغها و فلاشرهایی در جلو، عقب، کنار و همینطور سقف خودرو است که هر کدام وظیفه مشخصی دارد. سیستم روشنایی ماشین را به دو قسمت کلی چراغهای داخل کابین و چراغهای روی بدنه تقسیم میکنند. دسته‌بندی جزئی‌تر انواع چراغ خودرو به این صورت است:
1. چراغ بزرگ و کوچک جلو
2. چراغ مه‌شکن
3. چراغ راهنما
4. چراغ جانبی (پارک)
5. چراغ عقب خودرو
6. چراغ خطر
7. چراغ ترمز
8. چراغ دنده عقب
9. چراغ پلاک خودرو
10. چراغ کنار
11. چراغ زیرِ در خودرو و دستگیره‌ها
12. چراغ گردان
13. چراغ دیتایم خودرو ( day time)
14. چراغ نقشه‌خوانی (سقف)
15. چراغ صندوق عقب
16. چراغ صفحه نشان‌دهنده‌ها و پنل جلوی راننده
17. چراغ جعبه داشبورد
18. چراغ مطالعه سرنشین عقب
چراغ دو قسمت اصلی دارد. قسمت اولیه آن همان کاسه چراغ و قسمت دوم را هم بلوری یا عدسی چراغ می‌نامند.
کاسه چراغ به شکل کروی ساخته شده و کاملا جیوه‌اندود میشود تا نور تولید شده در آن انعکاس خوبی داشته باشد و چراغ در مرکز این کاسه توسط فنر یا حلقه نگه‌دارنده پلاستیکی در جای خود ثابت میشود.
عدسی یا بلوری چراغ به‌صورت کامل روی کاسه چراغ قرار می‌گیرد تا مانع از ورود گرد و خاک و آب به کاسه چراغ شود. و در نهایت در سطح عدسی منشورهای بلورین برای هدایت پرتوهای نور لامپ قرار می‌گیرد.
شاخص‌ترین چراغ در سیستم روشنایی خودرو، چراغ جلو است. این چراغ با تنوع زیادی ساخته شده و استاندارد خاصی ندارد بلکه متناسب با فرم بدنه هر خودرو، طراحی منحصر به فردی پیدا میکند. طراحی مناسب برای این چراغ حائز اهمیت است، زیرا جایگاه ویژه‌ای در زیبایی جلوی خودرو دارد بطوریکه در اولین نگاه یک چراغ بزرگ با طراحی نامناسب، میتواند باعث دلزدگی خریداران شود.
در اواخر دهه 1880 میلادی برای اولین بار چراغ جلو برای خودروها استفاده شد. در آن زمان نور چراغ با استفاده از استیلن یا نفت تامین می‌شد. تا اینکه در سال 1898 توسط کمپانی Electrical Vehicle واقع در هارتفورد آمریکا، چراغ جلوی الکتریکی به عنوان یکی از تجهیزات سفارشی تولید شد؛ در نهایت برای نخستین بار در آمریکا و در سال 1940 چراغ جلو گرد هفت اینچی به صورت استاندارد بر روی خودروها نصب شد.
این چراغ ایجاد کننده روشنایی مسیر برای راننده در تاریکی، شرایط بد جوی، و دیگر مواردی که باعث کاهش دید میشود، می‌باشد. همچنین اعلام حضور خودرو در جاده با کمک این چراغ میسر است. تعداد چراغهای بزرگ جلو دو یا چهار عدد است که در دو طرف جلوی خودرو نصب میشوند.
چراغ جلو سه حالت متفاوت چراغ کوچک، نور پایین و نور بالا دارد.
1. چراغ کوچک
چراغ کوچک در محیطی که روشنایی کامل نیست ندارد مانند روزهای بارانی و برفی یا در تونل‌ها روشن میشود.
2. چراغ نور پایین
نور پایین برای روشن کردن سطحی که روی آن رانندگی میشود مخصوصا رانندگی در شب و همینطور در هوای مه‌آلود برای خودروهایی که چراغ مه‌شکن جلو ندارند استفاده میشود. چراغ در این حالت روشنایی ملایمی دارد و روشن بودن آن، هیچ مزاحمتی برای سایر رانندگان ایجاد نمی‌کند. نور پایین را نباید همزمان با چراغ مه‌شکن، چراغهای کمکی نور بالا و چراغهای روز استفاده کرد.
3. نور بالا
نور بالا بیشتر در جاده‌ها و زمانی که تردد کم است کاربرد دارد و برای روشنایی جلوی خودرو تا فاصله دورتر است، همچنین برای علامت دادن به دیگر خودروها یا عابران استفاده میشود. نور بالا به دلیل توزیع متمرکز روشنایی باعث انعکاس نور شده و منجر به آزار و اختلال دید در چشمان راننده مقابل و عابران میشود، به همین دلیل استفاده از آن در شهر، جاده‌های دوطرفه و یا در حال سبقت ممنوع است. استفاده از این حالت وقتی جاده به اندازه کافی روشن است نیاز نیست و در مه و برف توصیه نمی‌شود، چون فاصله دید شما را کم میکند.
یکی از انواع چراغ خودرو چراغ مه شکن است، هدف استفاده از این چراغ، رانندگی راحت و دید خوب در هوای برفی، بارانی و مه‌آلود است. استفاده از این چراغ خصوصا در مسیرهای پیچ در پیچ، نقش حیاتی دارد بطوریکه بدون آن‌ها طی کردن مسیر با سختی و خطرات زیادی همراه است. در هوای مه‌آلود که غلظت و تراکم ذرات بخار آب زیاد میشود و یا در هنگام بارش برف، شعاع دید در رانندگی کاهش می‌یابد در این حالت قدرت تشخیص جاده برای راننده دشوار میشود و برای بهتر دیدن سطح جاده لازم است از چراغ مه شکن استفاده شود. در این شرایط جوّی، نور چراغهای بزرگ در روشن کردن مسیر موثر نیست، چون در برخورد با ذرات برف و بخار آب منعکس میشود. نور پایین چراغها هم اثری در روشنایی سطح جاده ندارد. پس حتما برای شکافتن مه غلیظ و ارائه دید کافی، باید از چراغهای مه شکن استفاده کرد. چراغ مه‌شکن به صورت نور بالا با تابش نور زرد رنگ قدرت نفوذ زیادی دارد و مقابل خودرو را به خوبی روشن میکند و همچنین به درستی موقعیت خودرو را به سایر خودروهای مقابل و پشت سر نشان میدهد.
نکته:
گاهی به‌جای مه شکن از Daylight استفاده میشود؛ بهتر است بدانید نور این چراغ در دید شما، هیچ تاثیری ندارد و تنها هدف آن، دیدن وسیله نقلیه شما توسط سایرین است.
هرچند چراغ مه شکن یک آپشن اضافه محسوب شده و در تمامی خودروها وجود ندارد ولی امروزه در در اکثر خودروها با زاویه مناسب در بخش پایینی سپر و یا در کنار چراغ جلو نصب میشود و روشنایی آن با نور سایر چراغها، تفاوت زیادی دارد. دو عدد چراغ مه شکن در قسمت جلوی خودرو در پایین سپر جلو و در برخی خودروها یک عدد دیگر هم در پایین سپر عقب قرار می‌گیرد. مدار الکتریکی آن مستقل از مدار چراغ بزرگ جلو و چراغ پارک است. که سوئیچ تعبیه شده در پنل جلوی راننده روشن و خاموش می شود. برای روشن کردن این چراغ از علامت مه شکن که به شکل چراغ بوده و روی دسته راهنما قرار دارد استفاده میشود. نور این چراغ به‌صورت مارپیچ از داخل نشانه عبور میکند. در بسیاری از خودروها، نشانه ای در پشت آمپر وجود دارد که سبز شدن رنگ آن نشان‌دهنده روشن‌بودن مه شکن جلو و رنگ نارنجی برای چراغهای عقب است. غالبا رنگ چراغ مه شکن زرد است و برای ایجاد نور زرد در آن میتوان از دو روش بهره برد یا از عدسی و بلوری زرد رنگ در چراغ و یا از حباب زرد رنگ روی لامپ چراغ استفاده شود. معمولاً برای خودروهایی که سیستم روشنایی آن فاقد چراغ مه شکن است در بازار چراغهای مه شکن به شکل گرد یا چهارگوش وجود دارد.
چراغ مه شکن روی سپر: در برخی خوروها برای روشن نمودن بهتر مسیر حرکت خودرو دو عدد چراغ در قسمت جلوی خودرو و بر روی سپر یا نقطه مناسب دیگری طراحی و نصب میشود. مدار الکتریکی آن به صورت مجزا از مدار چراغ های بزرگ جلو و چراغ های پارک است و کلیدی در پنل جلوی راننده برای استفاده از آن وجود دارد. از این چراغ برای گرفتن نور بیشتر در مواقع مه و برف و بارندگی استفاده میشود. کاربرد آن‌ها شبیه مه شکن‌هاست، با این تفاوت که نور آن سفید است.
این نکته حائز اهمیت است که هدف این چراغها، اعلام حضور خودرو شما در شرایط جوی نامناسب است؛ پس تا جایی که امکان دارد، نباید برای روشن کردن مسیر استفاده شود. شرایط آب و هوایی نامناسب در هنگام بارش باران و برف، در جاده‌های کم‌نور و در تاریکی شب و یا در هوای مه‌آلود که دید راننده در چند متر محدود است. پس زمانی باید از مه شکن استفاده کرد که امکان دید برای راننده تا ۱۰۰ متر جلوتر، وجود نداشته باشد.
در آب و هوای مناسب نیاز به مه شکن نیست، زیرا روشن کردن آن مخصوصا در شب همچون چراغ نور بالا برای خودروهای روبرو، باعث خیرگی، اختلال در دید و حواس‌پرتی بوجود می‌آورد و حادثه آفرین است. چون رنگ مه‌شکن عقب و همینطور رنگ چراغ ترمز قرمز است روشن کردن مه‌شکن عقب میتواند سبب اشتباه برای رانندگان خوردهای عقب شود. و دلیل دیگر اینکه پلیس راهنمایی و رانندگی نسبت به استفاده بی‌جهت از چراغ جانبی پرنور خودرو، خیلی حساس است چون استفاده بی‌مورد از آن آمار تصادفات جاده‌ای را زیاد میکند.
در دهه اول قرن بیستم چراغ راهنمای الکتریکی برای اولین بار بکار گرفته شد و در چهار دهه بعد وقتی مدل‌های جدیدتری از این چراغها ساخته شد استفاده از آن برای سازندگان خودرو اجباری شد و در کنار این چراغها، چراغهای راهنمای دیگری را در کنار خودرو طراحی کردند که به آن ریپیتر هم می گویند در بیشتر کشورها استفاده از این چراغها به صورت قانونی اجبار شده است. امروزه چراغ راهنما جزو مهم‌ترین بخش‌های سیستم روشنایی خودروها است. چراغ‌هایی که در گوشه چپ و راست جلو و عقب خودرو نصب شده و به آن چراغهای راهنما یا چشمک‌زن یا فلاشر می‌گویند. این چراغ برای اطلاع سایر خودروها هنگام تغییر جهت خودرو از مسیر اصلی خود به سمت چپ و یا راست طراحی شده است. هنگام مشاهده خطراتی مانند تصادف یا عبور حیوانات اهلی یا هر مورد دیگری، باید با روشن کردن چراغ راهنما یا همان فلاشر به خودروهای پشت سر علامت داد. همچنین در مواقع بارندگی و مه و…، از این چراغها در کنار سایر چراغهای ضروری این شرایط استفاده میشود تا دید خودروهای عقب نسبت به خودرو بهتر باشد. برای جلب توجه بیشتر این چراغها رابه صورت چشمک‌زن طراحی کرده‌اند. تعداد این چراغ باید دست‌کم چهار عدد باشد؛ دو چراغ برای بخش جلوی خودرو و دو تا هم برای قسمت عقب درنظر گرفته میشود. نور چراغهای راهنما زرد رنگ است و برای رسیدن به آن یا از عدسی زرد استفاده میشود و یا حباب زرد در لامپ بکار میرود و در طراحی آن بسته به مدل خودرو سازنده میتواند آن را به صورت مجزا و یا به صورت یکپارچه با دیگر چراغها بسازد.
برای چراغ راهنما کاربردهای زیادی در نظر گرفته شده است از جمله:
1. اولین کاربرد آن مشخص کردن تصمیم راننده خودرو برای تغییر مسیر به سایر رانندگان است که با روشن نمودن چراغ چپ یا راست گردش به هر کدام مشخص میشود. سایر خوروها متوجه میشوند گردش به چه سمتی خواهد بود و همینطور بزودی، سرعت خودرو کم خواهد شد.
2. از چراغ راهنما در زمان توقف خودرو استفاده میشود. زمانی که خودرو در کنار خیابان توقف میکندو یا در محل مناسبی پارک نشده باید از چراغ راهنما هر دو طرف استفاده شود که به آن فلاشر نیز می‌گویند.
3. زمانی که در مسیر با سرعت بالا در حال حرکت هستیم و خطری در مقابل مشاهده میشود باید برای اطلاع خطر به رانندگان عقب از فلاشر یا جفت راهنما استفاده شود. خطراتی مثل تصادف، عبور حیوان از جاده و یا موقع خراب شدن خودرو و نیاز به کمک داشتن میتوان برای جلب توجه ماشین‌های امداد و سایر ماشین‌ها از فلاشر استفاده کرد تا در صورت امکان به کمک راننده بیایند.
4. استفاده هنگام کاهش دید به دلیل وجود مه، بادهای شنی و شرایط نامطلوب وقتی چراغ خودرو به خوبی نمی‌تواند موقعیت خودرو را به سایر رانندگان اطلاع دهد باید از فلاشر استفاده کرد.
چراغ هایی که روی بدنه قرار داشته و روشن می شوند به چراغ های جانبی (پارک) معروف اند. این چراغ ها عبارتند از:چراغ های کوچک روی سپر یا بدنه‌ی جلوی خودرو و چراغ های خطر که محدوده ی خودرو را در تاریکی شب یا در هوای مه آلود مشخص می سازند. در بعضی خودرو ها چراغ جانبی (پارک) در داخل کاسه ی چراغ بزرگ جلو خودرو طراحی و نصب می شود. هنگامی که راننده ی خودرو سوئیچ چراغ های روشنایی را در وضعیت مرحله ی اول بگذارد، جریان الکتریکی مدار تعدادی از چراغ های روشنایی روی بدنه و داخل اتاق خودرو برقرار میشود.
چراغ هایی که در عقب خودرو نصب میشوند بسیار مهم هستند و بیشتر کاربرد اخطاری دارند. بوسیله این چراغها راننده‌های پشت سر خودروی شما را در تاریکی مشاهده میکنند و می توانند فاصله خود را با شما تنظیم کنند. خرابی این چراغها آن باعث تصادفات بسیاری میشود. برای جلب توجه بیشتر رنگ این چراغها قرمز است. زیرا نور قرمز بیشتری تابش را در بین نورها دارد. وقتی چراغهای جلو روشن میشود این چراغها هم همزمان روشن میشود. دو چراغ بسیار مهم در عقب خودرو چراغ خطر و چراغ نور در شب است که باید به خوبی کار کند.
چراغهای خطر درسیستم روشنایی خودرو، برای هشدار موقعیت خودرو به سایر خودرها در شرایط خاص مثل نور کم، بارندگی، تاریکی، مه، تغییر در حالت و حرکت خودرو و… طراحی شده است. چراغ خطر را در بدنه و عقب خودرو نصب میکنند. متناسب با مدل خودرو کاسه چراغ خطر را به صورت مجزا و یا همراه با چراغ ترمز طراحی میکنند. برای ایجاد نور قرمز آن هم یا عدسی قرمز رنگ و یا حباب قرمز انتخاب میشود.
نکته: بهتر است عدسی چراغهای عقب خودرو یکپارچه باشد که باعث زیبایی عقب خودرو هم میشود البته در بعضی از خودروها نیز هر چراغ عدسی مخصوص خودش را دارد. گاهی رانندگان از چراغ خطر به عنوان چراغ برای پارک غیر قانونی خودرو استفاده میکنند ولی باید از این چراغ فقط برای هشدار خطر استفاده کنید.
چراغ ترمز که از نوع چراغ های هشدار دهنده است جزو حیاتی‌ترین چراغهای در خودرو است. در هنگام حرکت با سرعت‌های مختلف و فاصله‌های متفاوت نسبت به خودروهای دیگر، تنها راه درک اینکه ماشین جلوی شما چه کاری انجام میدهد، استفاده از چراغ ترمز است. روشن شدن این چراغ نشانه کاهش سرعت خودرو است. چراغ ترمز و یک یا دو عدد است که در بخش عقب خودرو نصب میشود. چراغ ترمز از لحظه اقدام به ترمز گرفتن تا پایان آن روشن می‌ماند. اگر این چراغ حین ترمز روشن نشود وقتی ماشین جلو ترمز میکند، شما متوجه نشده و با همان سرعت به سمت خودرو حرکت می‌کنید که در نتیجه تصادف خواهید کرد. برای تولید نور قرمز در این چراغ یا لامپ با حباب قرمز رنگ استفاده میشود و یا عدسی پیرامون آن به رنگ قرمز است.
در خودروهای جدید، چراغ دیگری در عقب خوردو برای کمک به چراغ های خطر و ترمز طراحی شده است این چراغ در وسط پایین شیشه عقب و بالای صندوق عقب قرار می‌گیرد بطوری که هنگام ترمزهای ناگهانی نور بالایی را به راننده پشت سر نشان میدهد تا دید خودروهای عقب بیشتر شود و به امنیت سرنشینان خودرو نیز کمک میکند
وقتی که میخواهید به سمت عقب حرکت کنید، سایر خودروها باید متوجه نوع حرکت شما باشند و همینطور برای مشاهده سطح مسیر روشنایی کافی لازم است، حتی وقتی خودروی شما مجهز به دوربین عقب باشد، برای داشتن تصویر بهتر به روشنایی عقب احتیاج دارید. چراغهای نده عقب برای روشن کردن سطح عقب خودرو و اطلاع سایر خودروها از جهت حرکت خودرو ساخته شده است. این چراغها دو عددند که به صورت مجزا و یا همراه یا چراغهای خطر، ترمز و راهنما در عقب خودرو نصب میشوند. عدسی چراغ دنده عقب بی رنگ و شفاف است و برجستگی‌هایی دارد تا پرتوهای نور لامپ را در محیط پخش کند به این ترتیب سطح بیشتری را روشن میکند.
در خودروهای سواری چراغی برای روشن کردن فضای محل نصب پلاک شناسایی لازم است تا هنگام شب و تاریک بودن هوا رویت و قرائت مندرجات روی پلاک شناسایی امکان‌پذیر باشد. با روشن شدن چراغ های خودرو علاوه بر چراغ جلو و چراغ عقب چراغ پلاک نیز روشن میشود. تعداد و مکان آن بستگی به نوع طراحی خودرو دارد و میتواند یک یا دو عدد و در بالای پلاک و یا در کناره‌های آن، در قسمت عقب و جلو و یا فقط در عقب خودرو باشد. این چراغ در طراحی خودروهایی به کار می رود که محل نصب پلاک روی درب صندوق عقب باشد و در خودروهایی که پلاک بر روی سپر قرار دارد چراغی نصب نمی‌شود.
چراغ کنار در برخی از خودروها وجود دارد این چراغ برای روشن تر شدن مسیر رانندگی در هنگام پیچیدن یا تغییر جهت ماشین روشن میشود. برای کارکرد بهتر میتوان آن را به چراغ راهنما و یا چراغ دنده عقب وصل کرد ولی اکثرا روی آینه بغل‌های و در طراحی برخی از خودروها روی بدنه نصب میشوند
چراغ زیر در خودرو و چراغ دستگیره‌ها عمومیت ندارد و الزامی برای نصب آن وجود ندارد معمولا در خودروهای لوکس و لاکچری به صورت آپشن اضافه ارائه میشوند و بیشتر به جهت زیبایی استفاده میشود. رنگ آن معمولا قرمز است و در کلاف داخلی درب خودرو نصب میشود. وقتی که درب خودرو باز میشود این چراغ سطح زمین زیر درب را روشن میکند، به همین دلیل به چراغ ولکام(welcome) یا چراغ خوش‌آمدگویی معروف است. به هنگام تاریکی هوا این چراغ میتواند لوگو شرکت سازنده یا چیز دیگری را بر روی زمین به خوبی نشان دهد. و چراغ دستگیره در پشت دستگیره و یا زیر آینه بغل چراغ کوچکی قرار دارد. این چراغ ها باعث میشود در تاریکی شب دستگیره خودرو به راحتی دیده شود.
چراغ گردان عمومیت زیادی نداردو برای اهداف خاص اورژانسی استفاده میشود و تنها برای نیروهای امدادی، امنیتی، پلیس، آتش‌نشانی و شبیه آن کاربرد دارد رنگ این چراغ عموما آبی، قرمز و زرد است و برای ارسال پیام مبنی بر باز شدن مسیر توسط سایر خودروها است. هر چند معمولا این چراغ هشدار به صورت گردان است ولی در مدل‌های جدیدتر از سیستم مجهز به چشمک‌زن ال‌ای‌دی هم استفاده شده است. و در کنار آن از آژیر و آمپلی‌فایر هم استفاده میشود تا کاربران خاص آن، کنترل بهتری بر مسیر داشته باشند.
چراغهای مخصوص روز در جلو و عقب بعضی خودروها طراحی شده تا خودرو برای سایر رانندگان، نمایان تر شود. این چراغها صورت خودکار روشن و خاموش میشود. با چرخاندن یک‌باره دسته مخصوص، روشن و در بعضی از خودروه کلیدی برای خاموش کردن آن وجود دارد.هر چند روشنایی این چراغ مناسب برای استفاده در روز است ولی گاهی نور این چراغ باعث حواس پرتی و پریشانی رانندگان روبه‌رو میشود. هر چند استفاده از این نوع چراغ در سطح جهان، بسیار کاربردی است ولی در ایران عمومیت ندارد.
برای تامین روشنایی داخل خودرو درون کابین آن چراغ‌هایی طراحی شده است که به هنگام چک کردن مسیر یا نقشه، استفاده سرنشینان خودرو، جست و جوی وسایل یا انجام کارهایی در تاریکی ضروری است. هرچند روشنایی داخلی خودرو برای راننده و سرنشینان مهم و کاربردی است ولی نباید به مدت طولانی از آن استفاده کرد. طراحیهای مختلفی برای این چراغ وجود دارد معمولا در وسط خودرو بر روی سقف نصب میشود. گاهی دو عدد در جلو برای راننده و کمک راننده و یکی در عقب برای سرنشینان عقب نصب میشود و گاهی فقط یکی در جلو و یکی در عقب قرار داده میشود.
از فضاهای کاربردی خودرو صندوق عقب آن است که محل قرار گیری ابزارآلات و وسایل مختلف است. وقتی میخواهید داخل صندوق عقب را نگاه کنید یا دنبال وسیله‌ای بگردید وجود چراغ به مشاهده وسایل داخل آن خصوصا در شب کمک میکند. نوع چراغ صندوق عقب و مکان آن بستگی به طراحی خودرو داد و میتواند به صورت تک در وسط و یا به صورت جفت در دوطرف صندوق نصب شود.
در صفحه جلو راننده عقربه‌ها و نشانه هایی وجود دارد که اطلاعات مورد نیاز در مورد وضعیت سلامت خودرو و امور مختلف دیگر را نمایش میدهد.برای دیدن درست عقربه‌ها و اعداد چراغی روی پنل جلو طراحی شده است تا اطلاعات به درستی برای راننده نمایان شود.
اغلب داشبورد خودرو یکی از فضاهای تاریک آن است. و در حالی که کمبود این چراغ به به شدت احساس می شود خودروسازان اهتمامی برای نصب چراغ داخل داشبورد ندارند البته مکانی برای آن داخل محفظه داشبورد در نظر گرفته شده است.بنابراین برای نصب آن، نیاز به یک عدد چراغ داشبورد و سوییچ درب داشبورد است.
این چراغ به صورت ابتکاری در قسمت عقب خودرو نصب میشود و برای سرنشینان عقب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همانطور که متوجه شدید چراغ های مختلفی در خودرو طراحی میشود و هر یک اهداف متفاوتی دارد. تعدادی برای کمک به دیدن بهتر مسیر جلو و عقب برای راننده استفاده میشود و بعضی برای کمک به دیگران برای دیدن بهتر موقعیت خودرو و هشدار برای انجام کاری توسط راننده است و برخی برای برقراری ارتباط بین رانندگان استفاده میشود.
این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید:
